Back in the USA
Door: Jan Willem
Blijf op de hoogte en volg Jan Willem
17 Augustus 2008 | Verenigde Staten, Richmond
Allereerst: ik heb weer hetzelfde adres als vorig jaar gekregen.
Jan Willem van den Bos
UR 3096
28 Westhampton Way
University of Richmond
23173 VA
United States
En dan moet alles aankomen. Ik vond alle brieven en overige post die ik vorig jaar heb ontvangen erg leuk, dus ik wil iedereen aanmoedigen dat vooral niet na te laten.
Het is mijn ambitie om dit jaar dit weblog wat actiever te houden en jullie wat vaker bij te praten.
Zo, de eerste week van RA training zit er zo ongeveer op. Nog (inclusief vandaag) 3 dagen van training te gaan, dan een paar daagjes relatieve rust (wat niet betekent dat er niets te doen is), en dan over 8 dagen beginnen de klassen weer.
Ik zal zo spoedig mogelijk meer vertellen over de afgelopen week, maar veel van mijn avonden gaan op aan het oefenen/voorbereiden voor de playbackavond aanstaande dinsdag.
VERVOLG:
Maandag jongstleden verliet ik Nederland na ruim 3 maanden zomervakantie gevierd te hebben. De reis verliep gelukkig voorspoedig, en maandagavond kwam ik vrij vermoeid aan op m'n nieuwe kamer. Dit jaar woon ik als Resident Assistant in Thomas Hall, het oudste gebouw op de campus, en helaas ook een van de minder mooie en luxe gebouwen. Ook nieuw dit jaar: ik woon alleen, en hoewel ik erg goed bevriend ben met mijn kamergenoot van vorig jaar, een eigen ruimte hebben is wel prettig. De badkamer daarentegen wordt met iedereen op deze gang (18 mensen) gedeeld. Een positief punt aan Thomas: de locatie is geweldig mooi centraal.
Als RA werk ik nauwgezet samen met de 3 andere RA's in mijn gebouw (ieder is verantwoordelijk voor een verdieping). Ik ben wel gematigd positief over mijn directe collega's.
Dinsdag begon de acht dagen durende training, waaraan zowel nieuwe als terugkerende RA's deelnemen. Wij waren na de Head RA's en Football spelers zo'n beetje de eerste groep die terugkwam op de campus, dus het was nog heerlijk rustig de eerste dagen. Langzamerhand arriveren er steeds meer groepen, en woensdag aanstaande komen alle eerstejaars. Zaterdag zullen alle andere studenten terugkeren.
We begonnen met wat icebreakers (domme kennismakingsspelletjes), het ondertekenen van je contract (en je salaris zien!), foto's nemen, gratis t-shirt en pet in ontvangst nemen, en daarna werd ons verteld hoe je de 'inboedel' van de kamers moet nagaan. Die avond heb ik vervolgens in 16 kamers gecheckt of alle inboedel present en onbeschadigd was.
Woensdag hebben we het overgrote deel van de dag doorgebracht op een Ropes Course: een survival achtig gebeuren in een bos met veel klim activiteiten. Typisch Amerikaans was dat we niet gewoon gingen klimmen, maar dat er een thema aan vastzat: "Challenge and Discovery". De Staff van Thomas zat in een groep met de Staff van Lora Robins, een Dorm voor vrouwen. De (irritant) opgewekte begeleidster liet ons in een cirkel staan, een icebreaker doen en vervolgens legde ze uit dat je vandaag uit je comfort zone moest stappen, in de learning zone, en soms kom je misschien in de stress zone, maar daar leer je van: challenge jezelf en discover nieuwe dingen. Ik vond het vrij dom semi-psychologisch gezanik. Het klimmen was erg leuk verder, en als teambuilding werkte het wel aardig allemaal.
Die avond hadden we toen een dinner in een speciale zaal onder de normale Dining Hall, en het thema was sustainability (duurzaamheid). Opzich leuk dat de eetzaal daar zoveel aandacht aan besteed, maar ik vond het aardig over de top. Men overweegt in te voeren dat we op vrijdagen niet meer met een dienblad ons eten zouden moeten verzamelen, omdat je dan minder zou pakken en minder zou overhouden en niets weg zou gooien. De zogenaamde War on Waste. En ze stellen allemaal eisen aan bedrijven waar ze eten vandaan halen op het gebied van Milieu/groenheid. Daarnaast halen ze zoveel mogelijk uit Virginia uit wat lokale kleinschaligere biologischere bronnen, zodat er minder transport is, wat weer goed zou zijn voor het milieu.
Donderdag hadden we onder andere presentaties en discussies over Communication Skills, Community Development, Culture of Alcohol en Working with International Students, maar het belangrijkste van de dag was Building Inclusive Communities. Dat was een Diversity Training, dus zorgen dat iedereen zich geaccepteerd voelt en niet achtergesteld op basis van sexuele voorkeur, ras, etniciteit, religie enzovoort enzovoort enzovoort enzovoort enzovoort enzovoort. Opmerkelijk is wel dat ik daar in Nederland eigenlijk nog nooit in geschoold ben, terwijl het hier op de universiteit regelmatig terugkomt (in de introductieweek die iedere student doet, in het programma van de Core Course voor iedere student, bij excursies als naar New Orleans, bij presentaties of activiteiten georganiseerd door het Center for Common Ground, Center of Civic Engagement, Career Development Center of talloze andere on campus organisaties en nu dus bij RA training). Ik vind het altijd te politiek correct is (een term die hier overigens ook gebruikt wordt op dezelfde manier als in Nederland), maar toch is het altijd geraffineerd, professioneel en effectief opgezet, met een goede mix tussen voorbeelden, situaties, discussies en dingen die je zelf uit je eigen leven en ervaringen moet inbrengen.
Vrijdag weer Building Inclusive Communities, en verder nog wat over programma's die je moet opzetten als RA en dingen als brandveiligheid. Vrijdag hebben ook de eerste 10 bewoners van mijn gang hun intrek in het gebouw genomen, allemaal American Football spelers. Ik heb nog nauwelijks de tijd gehad om ze te ontmoeten, omdat iedereen de hele dag weg is naar Football danwel RA training. De meerderheid van mijn bewoners is overigens dus Football speler (10 van de 18 ), wat wel aparte types zijn. Lichamelijk gigantisch, en doorgaans niet geselecteerd op hun intelligentie. Uit de contacten die ik heb gehad, blijken ze wel heel erg vriendelijk.
Zaterdag lag de focus op Policies en Procedures en hoe je je bewoners confronteert, in het algemeen of als er problemen zijn. Ook hebben we kickball (softbal met een voetbal die je wegschopt) gespeeld met de Orientation Advisers (die eerstejaars begeleiden in de introductieweek).
Vandaag hebben we het grootste gedeelte van de dag geoefend met scenario's. Oudere RA's speelden veel voorkomende probleemsituaties na, 2 nieuwe RA's moesten laten zien hoe ze de situatie aanpakken. Er waren 8 scenario's, met onder andere luide feestjes, een studente op de rand van alcoholvergiftiging, een vechtpartij, vandalisme en mariuahana gebruik. Studenten proberen uiteraard hun straf te ontlopen als ze betrapt worden door een RA, dus we moesten leren om te gaan met vragen als: "How do I know you are an RA?" of opmerkingen als "I did not do it" "I didnt see anything" "I dont go to school here" "I dont have my ID with me", en talloze uitvluchten en excuses en smeekbedes om niet bestraft te worden ("please dont call the police" ). Ook agressie en deuren die dichtgesmeten worden moet je adequaat op reageren. Het was best lastig omdat je geconfronteerd wordt met een onvoorspelbare en chaotische situatie maar toch snel en handig moet reageren. Belangrijk is om zelf kalm te blijven en uit te leggen dat het voor de student verstandig zou zijn om goed mee te werken. Als RA schrijft je dan een Incident Report over de situatie die je aantrof, waarna de betreffende Area Coordinator (professionele fulltime universiteitsmedewerker)de student(en) uitnodigt voor een gesprek en een consequentie/straf bepaalt.
Het was allemaal erg leerzaam, nuttig en leuk. Hilarisch detail: in een van de scenario's stonden mensen met bierblikjes in de gang irritant te zijn tegen de RA's: ouders van een eerstejaarsstudent die net aankwamen hebben toen daadwerkelijk de politie gebeld. Ietwat dom van de ouders om totaal niet te communiceren, maar uiteraard kon de situatie prima uitgelegd worden (de politie was zelf ook bij onze training aanwezig om het een en ander over drugs te vertellen).
Nu zijn er nog 2 dagen van trainig over, waarin we ons vooral richten op psychologische klachten van studenten, en we zullen dinsdag nog wat meer scenario's gaan doen. Dinsdagavond eindigen we met Lip Sync (Amerikaans voor playbackshow). Een playbackshow is typisch iets wat je aan Amerikanen kan overlaten. Ik vermoed dat in Nederland een playbackshow met studenten al gauw alcoholisch en melig zou worden, maar in Amerika is men gespecialiseerd in gladde goed gechoreografeerde spektakelshows. Ik heb de afgelopen 3 of 4 avonden al doorgebracht met mijn Lip Sync groep, en vanavond gaan we weer flink doorpakken. Opzich wel grappig, hoewel het van mij niet zou hoeven.
Verder zijn een aantal van mijn vrienden ook al terug, dus die probeer ik zoveel mogelijk te zien. En ik probeer als het kan wat van de Olympische Spelen mee te pikken. Ik heb aardig wat RA-training activiteiten nog onbesproken gelaten, het is dus een pittig vol schema.
Iedereen in Nederland of waar je je ook ter wereld bevindt als je dit leest, bedankt voor het lezen, laat gerust een bericht achter, veel plezier met alles en tot spreeks,
Jan Willem
Jan Willem van den Bos
UR 3096
28 Westhampton Way
University of Richmond
23173 VA
United States
En dan moet alles aankomen. Ik vond alle brieven en overige post die ik vorig jaar heb ontvangen erg leuk, dus ik wil iedereen aanmoedigen dat vooral niet na te laten.
Het is mijn ambitie om dit jaar dit weblog wat actiever te houden en jullie wat vaker bij te praten.
Zo, de eerste week van RA training zit er zo ongeveer op. Nog (inclusief vandaag) 3 dagen van training te gaan, dan een paar daagjes relatieve rust (wat niet betekent dat er niets te doen is), en dan over 8 dagen beginnen de klassen weer.
Ik zal zo spoedig mogelijk meer vertellen over de afgelopen week, maar veel van mijn avonden gaan op aan het oefenen/voorbereiden voor de playbackavond aanstaande dinsdag.
VERVOLG:
Maandag jongstleden verliet ik Nederland na ruim 3 maanden zomervakantie gevierd te hebben. De reis verliep gelukkig voorspoedig, en maandagavond kwam ik vrij vermoeid aan op m'n nieuwe kamer. Dit jaar woon ik als Resident Assistant in Thomas Hall, het oudste gebouw op de campus, en helaas ook een van de minder mooie en luxe gebouwen. Ook nieuw dit jaar: ik woon alleen, en hoewel ik erg goed bevriend ben met mijn kamergenoot van vorig jaar, een eigen ruimte hebben is wel prettig. De badkamer daarentegen wordt met iedereen op deze gang (18 mensen) gedeeld. Een positief punt aan Thomas: de locatie is geweldig mooi centraal.
Als RA werk ik nauwgezet samen met de 3 andere RA's in mijn gebouw (ieder is verantwoordelijk voor een verdieping). Ik ben wel gematigd positief over mijn directe collega's.
Dinsdag begon de acht dagen durende training, waaraan zowel nieuwe als terugkerende RA's deelnemen. Wij waren na de Head RA's en Football spelers zo'n beetje de eerste groep die terugkwam op de campus, dus het was nog heerlijk rustig de eerste dagen. Langzamerhand arriveren er steeds meer groepen, en woensdag aanstaande komen alle eerstejaars. Zaterdag zullen alle andere studenten terugkeren.
We begonnen met wat icebreakers (domme kennismakingsspelletjes), het ondertekenen van je contract (en je salaris zien!), foto's nemen, gratis t-shirt en pet in ontvangst nemen, en daarna werd ons verteld hoe je de 'inboedel' van de kamers moet nagaan. Die avond heb ik vervolgens in 16 kamers gecheckt of alle inboedel present en onbeschadigd was.
Woensdag hebben we het overgrote deel van de dag doorgebracht op een Ropes Course: een survival achtig gebeuren in een bos met veel klim activiteiten. Typisch Amerikaans was dat we niet gewoon gingen klimmen, maar dat er een thema aan vastzat: "Challenge and Discovery". De Staff van Thomas zat in een groep met de Staff van Lora Robins, een Dorm voor vrouwen. De (irritant) opgewekte begeleidster liet ons in een cirkel staan, een icebreaker doen en vervolgens legde ze uit dat je vandaag uit je comfort zone moest stappen, in de learning zone, en soms kom je misschien in de stress zone, maar daar leer je van: challenge jezelf en discover nieuwe dingen. Ik vond het vrij dom semi-psychologisch gezanik. Het klimmen was erg leuk verder, en als teambuilding werkte het wel aardig allemaal.
Die avond hadden we toen een dinner in een speciale zaal onder de normale Dining Hall, en het thema was sustainability (duurzaamheid). Opzich leuk dat de eetzaal daar zoveel aandacht aan besteed, maar ik vond het aardig over de top. Men overweegt in te voeren dat we op vrijdagen niet meer met een dienblad ons eten zouden moeten verzamelen, omdat je dan minder zou pakken en minder zou overhouden en niets weg zou gooien. De zogenaamde War on Waste. En ze stellen allemaal eisen aan bedrijven waar ze eten vandaan halen op het gebied van Milieu/groenheid. Daarnaast halen ze zoveel mogelijk uit Virginia uit wat lokale kleinschaligere biologischere bronnen, zodat er minder transport is, wat weer goed zou zijn voor het milieu.
Donderdag hadden we onder andere presentaties en discussies over Communication Skills, Community Development, Culture of Alcohol en Working with International Students, maar het belangrijkste van de dag was Building Inclusive Communities. Dat was een Diversity Training, dus zorgen dat iedereen zich geaccepteerd voelt en niet achtergesteld op basis van sexuele voorkeur, ras, etniciteit, religie enzovoort enzovoort enzovoort enzovoort enzovoort enzovoort. Opmerkelijk is wel dat ik daar in Nederland eigenlijk nog nooit in geschoold ben, terwijl het hier op de universiteit regelmatig terugkomt (in de introductieweek die iedere student doet, in het programma van de Core Course voor iedere student, bij excursies als naar New Orleans, bij presentaties of activiteiten georganiseerd door het Center for Common Ground, Center of Civic Engagement, Career Development Center of talloze andere on campus organisaties en nu dus bij RA training). Ik vind het altijd te politiek correct is (een term die hier overigens ook gebruikt wordt op dezelfde manier als in Nederland), maar toch is het altijd geraffineerd, professioneel en effectief opgezet, met een goede mix tussen voorbeelden, situaties, discussies en dingen die je zelf uit je eigen leven en ervaringen moet inbrengen.
Vrijdag weer Building Inclusive Communities, en verder nog wat over programma's die je moet opzetten als RA en dingen als brandveiligheid. Vrijdag hebben ook de eerste 10 bewoners van mijn gang hun intrek in het gebouw genomen, allemaal American Football spelers. Ik heb nog nauwelijks de tijd gehad om ze te ontmoeten, omdat iedereen de hele dag weg is naar Football danwel RA training. De meerderheid van mijn bewoners is overigens dus Football speler (10 van de 18 ), wat wel aparte types zijn. Lichamelijk gigantisch, en doorgaans niet geselecteerd op hun intelligentie. Uit de contacten die ik heb gehad, blijken ze wel heel erg vriendelijk.
Zaterdag lag de focus op Policies en Procedures en hoe je je bewoners confronteert, in het algemeen of als er problemen zijn. Ook hebben we kickball (softbal met een voetbal die je wegschopt) gespeeld met de Orientation Advisers (die eerstejaars begeleiden in de introductieweek).
Vandaag hebben we het grootste gedeelte van de dag geoefend met scenario's. Oudere RA's speelden veel voorkomende probleemsituaties na, 2 nieuwe RA's moesten laten zien hoe ze de situatie aanpakken. Er waren 8 scenario's, met onder andere luide feestjes, een studente op de rand van alcoholvergiftiging, een vechtpartij, vandalisme en mariuahana gebruik. Studenten proberen uiteraard hun straf te ontlopen als ze betrapt worden door een RA, dus we moesten leren om te gaan met vragen als: "How do I know you are an RA?" of opmerkingen als "I did not do it" "I didnt see anything" "I dont go to school here" "I dont have my ID with me", en talloze uitvluchten en excuses en smeekbedes om niet bestraft te worden ("please dont call the police" ). Ook agressie en deuren die dichtgesmeten worden moet je adequaat op reageren. Het was best lastig omdat je geconfronteerd wordt met een onvoorspelbare en chaotische situatie maar toch snel en handig moet reageren. Belangrijk is om zelf kalm te blijven en uit te leggen dat het voor de student verstandig zou zijn om goed mee te werken. Als RA schrijft je dan een Incident Report over de situatie die je aantrof, waarna de betreffende Area Coordinator (professionele fulltime universiteitsmedewerker)de student(en) uitnodigt voor een gesprek en een consequentie/straf bepaalt.
Het was allemaal erg leerzaam, nuttig en leuk. Hilarisch detail: in een van de scenario's stonden mensen met bierblikjes in de gang irritant te zijn tegen de RA's: ouders van een eerstejaarsstudent die net aankwamen hebben toen daadwerkelijk de politie gebeld. Ietwat dom van de ouders om totaal niet te communiceren, maar uiteraard kon de situatie prima uitgelegd worden (de politie was zelf ook bij onze training aanwezig om het een en ander over drugs te vertellen).
Nu zijn er nog 2 dagen van trainig over, waarin we ons vooral richten op psychologische klachten van studenten, en we zullen dinsdag nog wat meer scenario's gaan doen. Dinsdagavond eindigen we met Lip Sync (Amerikaans voor playbackshow). Een playbackshow is typisch iets wat je aan Amerikanen kan overlaten. Ik vermoed dat in Nederland een playbackshow met studenten al gauw alcoholisch en melig zou worden, maar in Amerika is men gespecialiseerd in gladde goed gechoreografeerde spektakelshows. Ik heb de afgelopen 3 of 4 avonden al doorgebracht met mijn Lip Sync groep, en vanavond gaan we weer flink doorpakken. Opzich wel grappig, hoewel het van mij niet zou hoeven.
Verder zijn een aantal van mijn vrienden ook al terug, dus die probeer ik zoveel mogelijk te zien. En ik probeer als het kan wat van de Olympische Spelen mee te pikken. Ik heb aardig wat RA-training activiteiten nog onbesproken gelaten, het is dus een pittig vol schema.
Iedereen in Nederland of waar je je ook ter wereld bevindt als je dit leest, bedankt voor het lezen, laat gerust een bericht achter, veel plezier met alles en tot spreeks,
Jan Willem
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
