Hallo

Ok, hallo allemaal. Misschien wijzigt het adres van de weblog, maar voorlopig nog op deze site. Vandaag ben ik precies twee weken in de Verenigde Staten van Amerika. Heel wat om te vertellen dus, hieronder begin ik bij het begin.

Zondag 19 augustus vertrok mijn vliegtuig van Amsterdam naar Philadelphia. Eerste tegenvaller was dat de audio en video in het toestel niet werkten, dus geen ‘kicke’ films onderweg. Het vliegtuigeten smaakte raar, zoals gebruikelijk. Aangekomen in Philadelphia moesten we nog 45 minuten in het vliegtuig wachten, omdat er geen personeel beschikbaar was om de slurf aan het toestel te koppelen. Ondertussen zag ik uit het raampje wel twee medewerkers heerlijk liggen nietsdoen in een wagen om koffers te vervoeren. Kwestie van verkeerd personeel op de verkeerde plaats ofzo. Ondertussen begon ik wel enigzins gestressed te raken, omdat ik maar een overstap had van 2 uur en 15 minuten en ik op een voor mij onbekend vliegveld was. Eindelijk konden we het vliegtuig verlaten. Na 10 minuten lopen kwam ik bij een hele rij immigration officers, mensen die gaan bekijken of je papieren in orde zijn en gaan vragen wat je precies komt doen. Ik had echt een aardige immigration officer. Hij kende de University of Richmond, zei dat hij verwacht dat ik het er leuk ga vinden en drukte me op het hart om hard te studeren. ‘Study hard, Jan! Make sure you do good things with your parents money!’

Koffers ophalen duurde ook vrij lang, en ik begon me wel zorgen maken over de tijd. Toen de koffers er waren kon ik die even later gelijk weer afgeven (ze waren al gelabeled naar Richmond) en moest ik door de Amerikaanse douane. Maf was dat, zelfs je schoenen moesten uit. Wat me al opviel in Phileladelphia was dat alles er mooi en verzorgd uitzag. Uitnodigend. Ik kwam op tijd aan bij de gate, waar het vliegtuig een uur vertraging bleek te hebben. De vlucht naar Richmond duurde maar 40 minuten.

Het vliegveld van Richmond was een stuk kleiner. Ik had verwacht een taxi te moeten nemen, omdat de Universiteit had aangegeven dat ze na 5 PM waarschijnlijk niemand meer konden oppikken. Ik was aangenaam verrast te zien dat er toch iemand stond. Dani, die ook mijn international orientation adviser was (een meisje). We moesten bjina een uur wachten tot het pendelbusje terugkwam. Toen werden we met een aantal internationale studenten naar de universiteit gereden. Ik herinner me nog goed hoe zeer ik onder de indruk was van de campus toen we erop reden. De gebouwen zijn werkelijk prachtig, overal bomen, eekhoorns, een mooi meer, mooie wegen, het is schitterend (de campus werd in 2000 tot mooiste van het land verkozen). Inmiddels (2 weken later) ben ik er eigenlijk al aan gewend. Het is nog steeds heel mooi, maar ‘normaal’.

Ik werd bij mijn dorm, Gray Court, afgezet. Die zondagavond ontmoette ik dus ook mijn kamergenoot, Joshua. Echt een kicke gast. Hij is sophomore (tweedejaars) en Resident Assistant. Dubbele Major in Political Science en Sociology en een Minor in Latijn, naar alle waarschijnlijk. Hij is Liberal, wat mij uiteraard bevalt. Iedere keer als Bush op televisie verschijnt, zegt hij: ahw president Bush, get a life! En zapt hij weg. Heel aardige kerel, ik vind dat ik het goed getroffen hebt qua roommate.

Maandag begon de internationale student orientatie. Ik zal de internationale student orientatie en de algemene (met Amerikanen) orientatie maar snel samenvatten. Veeeel presentaties, maar wel indrukwekkend. Zo was er een presentatie, Toto, were not in Kansas anymore. Die vrouw vertelde heel knap en indrukwekkend over hoe om te gaan met je medemens en minderheden, met mensen die anders zijn, ergens anders vandaan komen, iets hebben meegemaakt etc. etc. Ze liet mensen opstaan die iemand kenden met een eetstoornis, iemand die er aan was overleden, iemand kenden die zelfmoord had gepleegd. Indrukwekkende aantallen. Aan het einde vertelde de vrouw dat ze zelf lesbisch is, de zaal omarmde (figuurlijk) haar volledig. Ze legde uit waarom ze dat pas aan het einde vertelde dat ze lesbisch is. Als ze het aan het begin zou vertellen, zou een aantal mensen niet meer luisteren, en de rest met een soort vooroordeel, gemengd gevoel. Iedereen herkende dat wel. Daarna hadden we met de Orientation Group een discussie, wat een interessante les Amerikaanse sociologie was voor mij. Heel intiem en intrigerend was dat, wat daar verteld werd.

Grappig detail over mijn orientation group (ongeveer 18 mensen, 10 jongens 8 meisjes ofzo). Was dat er vijf Football players inzaten. Leuk volk om kennis mee te maken, die zijn hier op de universiteit duidelijk niet om hun hersencapaciteit, maar echt om hun footballkwaliteiten. Echt stuk voor stuk formaat van een grote beer. Heel humorvol en komisch. Werken hard, staan om 6 uur ’s ochtends op om een uur in de gym te trainen, volgen al hun klassen in de ochtend en iedere middag trainen ze en ieder weekend op reis. Bewonderenswaardig.

Verder over de orientatie. Iedereen is heel erg tolerant. Roken, drinken, sex, men gaat er eigenlijk makkelijker mee om dan in Nederland (wat ik niet had verwacht gezien het conservatieve imago). Verder zijn Amerikanen erg op comfort gericht. Overal is altijd airconditioning. Iedereen heeft gigantische auto’s. De stoelen in de biblitotheek zijn heerlijk. Eten en drinken altijd in overvloed. Iedereen draagt heel ontspannen, casual kleding. Shorts met sportschoenen en een t-shirt en pet. Alles is comfortabel, wat inderdaad erg prettig is.

Verder over de universiteit, alles is gericht op de student. Alles is gratis, het schitterende fitnesscomplex op 5 minuten lopen, de squashbanen (alle sport sowieso), het eten, de bibliotheek, vervoer naar de stad. Verder als je lid bent van een organisatie is daar meestal ook alles gratis. Zo zit ik bij het debat team, dat twee fulltime coaches heeft (een van hen is ook professor). Gigantisch wat een informatie database die hebben. Vanaf oktober hebben ze ieder weekend een toernooi, waar de leden dan gratis heenkunnen. Mijn eerste toernooi wordt als alles meezit rond 20 oktober in Westpoint (staat New York) op de militaire academie aldaar. Waar grote namen hebben gestudeerd, als voormalig president Eisenhower en alle burgeroorlog generaals etc. Verder heb ik me aangemeld bij het Center for Civic Engagement, die projecten steunen om arme bevolking in de stad te helpen of onderwijzen. Volgende zaterdag ga ik op een bustour door de stad. Daarna kan ik me aanmelden bij een specifiek project, onderwijs aan kansarme kinderen lijkt me heel erg leuk. Ik vind het een ontzettend leuke kans ook om wekelijks toch de echte stad te zien, en de veilige en wonderschone wereld vand de campus te verlaten, waar werkelijk alles vrij perfect geregeld is.

Tot zover voorlopig mijn extracurriculaire activiteiten. Enkele dingen die hier anders zijn. De Honor Code en Honor Council. Als je ook maar iets niet goed als bron vermeld, krijg je een probation, wat inhoudt dat als je het nog een keer doet je van school gekickt wordt. Honor Code (dat je academisch eerlijk bent praktisch) is erg belangrijk. Sportbeleving is hier massaal. Iedereen is fan van de sportteams. Er is veel op TV, iedere avond veel goede films, komedie’s, cartoons, sportwedstrijden, politiek. Het kan zo maar zo zijn dat de Titanic, Lost in Translation, Friends, Fresh Prince, Will & Grace, South Park, Family Guy, US Open, NBA, Presidentskandidaten debat, actualiteitenprogramma, Jay Leno, David Letterman, tegelijk op televisie is. Hoe kies je dan!

Afgelopen maandag begonnen mijn klassen. Hieronder een korte beschrijving per klas:
Introduction to Microeconomics (maandag, woensdag, vrijdag van 9.20 - 10.10): voorlopig nog basiseconomie, wat ik op de middelbare school ook heb gehad. De professor (Dr.Craft) is aardig en fan van Noorwegen (hij spreekt ook Noors). We gaan morgen in de klas een economische markt simuleren. Gemiddeld 1 hoofdstuk (15 pagina’s) lezen per college, dus dat valt alles mee. Verder moeten we online quizzen maken, die ook meetellen voor Grade (cijfer). Onderhouden, vooralsnog mijn makkelijkste vak. Een man of 25 in de klas.
Core Course (maandag, woensdag, vrijdag van 14.40 - 15.30). Een verplicht vak voor alle studenten. Erg interessant. We lezen boeken, schrijven daar reading reports over en discussieren alles in de klas (man of 20). Professor Brown (een vrouw) is erg goed. Ze geeft naast de Core Course vakken in Education, dus weet blijkbaar goed hoe ze met een klas om moet gaan. We lezen op het moment Orhan Pamuk - the White Castle, wat erg interessant is. Per les (dus om de dag) zo’n 50 pagina’s leeswerk plus een reading report en aantekeningen voor de discussie waar ook aardig wat tijd in gaat zitten. Essay’s etc. komen er voor alle vakken nog aan (dus extra werkdruk).
Ancient Greek Philosophy (dinsdag, donderdag 9.45 - 11.00). Mijn favoriete vak, gevolgd door de Core Course. Dr. Goddu is een echte filosoof, heel aardig en weet heel goed een balans te vinden tussen lesgeven en klas erbij betrekken. Kan heel goed alles interessant maken en de kern uitleggen. Razend interessant onderwerp. Ik overweeg een Philosophy Minor als serieuze optie. Echt heel leuk. Klas met zo’n 20 man. Per keer zo’n 60 pagina’s leeswerk en hij geeft iedere keer een interessante vraag mee (bijvoorbeeld, wat is het onderscheid tussen religie en wetenschap verwijzend naar Homerus en Thales, of, in hoeverre maakten Anaximander en Anaximenes echt progressie en in hoeverre deden ze hetzelfde als Thales maar dan met een andere invulling). Ik vind dat erg leuk en uitdagend om daar zelf een mening over te vormen.
English Expository Writing (dinsdag, donderdag 12.45 - 14.00). Het vak wat me tegenstaat. Professor Thomas (een vrouw) is grillig. Ze geeft zelf regelmatig aan dat ze mensen snel afschrikt. Ze staat wel open voor hulp geven opzich, denk ik, maar is gewoon niet hartelijk. Ze legt er gigantisch de zweep over. In de klas moet je zomaar in 5 minuten iets ergens over schrijven, wat best lastig is als het niet in je moedertaal is. Van dinsdag of donderdag liet ze ons 80 pagina’s lezen. Van donderdag op dinsdag (overmorgen) moeten we 40 pagina’s uit een lesboek lezen en een 60 pagina’s tellend verslag wat in, zo zei ze zelf, erg lastig en voor niet native English speakers zeer ingewikkeld Engels is geschreven, lezen. En een reading report schrijven en aantekeningen maken over woordherhalingen en nog een stuk of acht taalkundige aspecten. Het vak is overigens verplicht voor alle internationale studenten en alle Amerikaanse studenten (70% ofzo) die niet hoog genoeg scoorden op Engels. Verder komen er heel veel vage en tijdrovende portfolio opdrachten aan. Wat me bij dat vak op de been houdt is dat enkele tweedejaars die ik sprak aangaven dat ze er wel echt betere schrijvers van werden.
Calculus (wiskunde, dinsdag en donderdag van 15.45 - 17.00). Professor Kerckhove is vaag. De wiskunde is nog makkelijk voor mij, wat goed is, zodat ik kan wennen aan alle Engelse wiskundige terminologie en aanpak. Jammer dat de professor zo’n warhoofd is, maar opzich een geschikte man. Ik vind het vak vooral heel nuttig om mijn wiskundige kennis te onderhouden en wat uit te breiden en om bekend te raken met Amerikaanse wiskunde.

Tot zover de vakken. Ehm, er zijn nog veel dingen die ik zou willen vertellen, maar ik zal in de toekomst regelmatig dit weblog bijhouden en het een en ander zal dan wel aan bod komen. Tot zover dan ook deze update.

Ik vind het leuk als iemand een bericht achterlaat en hoop dat ik jullie niet al te veel heb vermoeid met leeswerk.

Vriendelijke groeten uit Richmond!

Jan Willem