The Day Before

Goedeavond,

Hieronder mijn eerste stuk over de beleving van de Amerikaanse presidentsverkiezingen op de University of Richmond, geschreven voor en tevens te bezichtigen op www.fulbright.nl
- Binnenkort een update over hoe het er verder er voor staat.
- Edit, alvast een leuk nieuwtje: in de week van Spring Break (8 - 15 maart) ga ik een week naar New Orleans om opbouw / service werk te verrichten met het College Disaster Relief Team!

Vriendelijke groeten,

Jan Willem

Wie zou het zo kunnen plannen? In het weekeinde voor de waarschijnlijk belangrijkste dag voor de daadwerkelijke verkiezingsdag, vindt het meest bekeken en bediscussieerde Amerikaanse sportevenement, de Super Bowl plaats, daarnaast speelt het ‘immens belangrijke’ gala voor derdejaars zich af op de campus. Vermoedelijk zou het nuchtere mensen al gauw te veel worden, maar Amerikanen zijn over het algemeen wel gewend aan een ‘newsoverflow’. En dus laten de studenten maar wat graag hun licht schijnen over de verwachte of gehoopte politieke toekomst van hun geliefde land.
Een universiteitscampus is een uitstekende plaats om de mening van ‘de Amerikaan’ te onderzoeken, omdat jongeren uit het hele land zich op een plaats vestigen. De gemeenschap hier in Richmond (Virginia) is bij uitstek veelzijdig; Richmond was de hoofdstad van de zuidelijke confederatie in de Amerikaanse burgeroorlog en de ‘oude’ zuidelijke mentaliteit is in de omgeving zeker niet verdwenen. Verder trekt een campus zoals gezegd veel mensen uit alle windstreken van het land aan, alle politieke achtergronden met zich meebrengend. Een derde factor is dat studenten over het algemeen de naam hebben ‘liberal’ te zijn, met name wanneer ze uit het Noordoosten komen. De liberals zijn goed vertegenwoordigd op deze universiteit, die veel Noordoosterlingen aantrekt.
Vanuit Amerikaans perspectief spelen de individuele staten een belangrijke rol – zij vormen gezamenlijk de federale overheid. Elke staat heeft vaak een erg sterk politiek gekleurd karakter. De verkiezingen zijn in veel staten dan ook nauwelijks spannend, het draait allemaal om de zogenaamde ‘swing states’. Een student uit Indiana wist mij plechtig het volgende mee te delen: “Ik stem altijd Republikeins, wie de kandidaat ook is. Trouwens, het maakt toch niet uit wat ik stem, mijn staat gaat toch voor de Republikeinen.” Andersom is er een groep studenten die zich niet kan voorstellen dat de Democraten niet makkelijk gaan winnen: “Na 8 jaar Bush? Amerika is de Republikeinen zat.” Het bevestigt de sociologische gedachte dat de omgeving waarin je opgroeit in grote mate bepaalt hoe je tegen de wereld aankijkt.
Los van deze loyale kiezers zijn er met name onder studenten veel twijfelaars, ookwel onafhankelijken genoemd. Het is waar dat veel mensen de Republikeinen niet meer appreciëren na de Bush-jaren, maar ook de twee overgebleven Democratische weten nog geen overtuigende aanhang te veroveren. Daarom laten velen hun partijkeuze afhangen van welke kandidaten er uiteindelijk gekozen gaan worden. Het zal u niet ontgaan zijn, die strijd ligt nog open aan beide zijdes. Het is nu al een historisch significante competitie gedomineerd door grote economische en buitenlandse onzekerheden – in de verkiezing zelf doen voor het eerst een niet-man en niet-blanke serieus mee. Het gevoel voor een unieke situatie te staan leeft bij veel jongere kiezers, en waarschijnlijk slaat daarom Barack Obama’s frisse boodschap over een nieuw Amerika aan op veel universiteiten in heel het land.
De spanningsboog stijgt tot grote hoogte in aanloop naar de verwachte climax aankomende dinsdag – Super Tuesday. Hierna gaat de strijd tussen de partijen losbarsten, tenzij de uitslag weinig duidelijkheid biedt. Dan staat Amerika een langslepende lente met interne partijgevechten te wachten. Gelukkig biedt de onverwachte Superbowl uitslag voldoende stof tot afleiding voor studenten die de complexe politieke situatie en veelvuldige mediaandacht niet meer aankunnen.